Dobry dzień. Twoje pytanie jest przeciwieństwem tego, co zwykle pytają ankieterzy. Zwykle pytają, jak chwytać w rogach tak niezawodnie, jak to możliwe. Piszę to, ponieważ wykonane odwierty w tych samych ciągłych połączeniach peryferyjnego muru w zakątkach wykonanych ze strony zewnętrznej są naprawdę tak -podane krzyżem, ale wcale nie jest szkodliwe. Z drugiej strony to przejście nie jest konieczne, więc odpowiem na to, jak uniknąć tego zbioru odwiertów w zakątkach peryferyjnego muru. Możesz wywiercić mur w rogu, gdzie ostatni odwiert powinien zostać zakończony w maksymalnej odległości 50 mm od krawędzi narożnika. Oczywiście odległości osiowe między otworami odwiertu powinny wynosić 100 mm. Następnie prostopadle, ciągłe obwodowe murowanie, możesz zacząć wiercić z tej krawędzi narożnej w odległości grubości murowanej, gdzie już skończyłeś otwory. Przykład: Mur ma grubość. 450 mm. Jedna strona peryferyjnego muru jest wiercona i przechodzi za rogiem drugiej strony ściany obwodowej. Wiercąc całą grubość. Mur z umiarkowanym przesuwaniem i ostatnim odwiertem, który zakończyłem 50 mm od zewnętrznej krawędzi, już wywierciłem murę drugiej ściany do odległości EG 447 mm. Mogę pominąć tę odległość po drugiej stronie peryferyjnej muru i kontynuować 50 mm od krawędzi narożnika, ale 450 mm od rogu. To nie przekroczy odwiertów, ale krzyż rogu murowania będzie w pełni uporządkowana. W zdecydowanej większości narożniki wiercą się, jak wspomniałem na początku, tak że róg ściany obwodu topi się na końcu i trwa 50 mm od krawędzi z pierwszą odwiertem po drugiej stronie peryferyjnej murii, tj. Kąt narożników, ale oba mają rację. Oczywiste jest jednak, że zaoszczędzisz trochę pracy i materiału na nie -krzyżowane narożniki, ale myślę, że wzrost zakątków jest znikomy i nie ma ryzyka możliwego niewłaściwego postępowania, np. W złym pomiarze.
Z poważaniem
Jiří Schwarz
Please login first to submit.
